ریحانه موسوی | شهرآرانیوز؛ نگارخانه «میرک» این روزها به مناسبت اولین سالگرد درگذشت زندهیاد ایرج خواجوی، پیشکسوت هنر نقاشی، نمایشگاه «یاد عاشق» را برگزار کرده است. در این نمایشگاه آثار متفاوتی همچون نقاشی، خوشنویسی، نقاشیخط، سیاه قلم و... از هنرمندان استان وجود دارد. هدف از برگزاری این نمایشگاه گرامیداشت یاد استاد خواجوی و مرور تأثیرات عمیق او بر هنرمندان بود که فضایی معنوی و ویژه برای جامعه هنری مشهد رقم زد. این مجموعه آثار نشاندهنده استمرار و تأثیر برجسته استاد در هنر معاصر ایران است.
ایرج خواجوی، استاد پیشکسوت و نقاش برجسته شهر مشهد، بود که سال ۱۳۱۴ متولد شد و از سه سالگی نزد هنرمندان روس آموزش دید. او از پنج سالگی به شکل رسمی نقاشی را شروع کرد و علاوه بر هنر نقاشی به ریاضیات و فیزیک کوانتوم هم علاقه داشت و آثارش بارها در نمایشگاههای مختلف به نمایش گذاشته شد. متأسفانه این هنرمند در مهر ۱۴۰۳ به دلیل کهولت سن و بیماری دار فانی را وداع گفت و جامعه هنری مشهد و ایران او را از دست دادند.
از نکات ارزشمند زندگی او آموزش و تربیت شاگردان بسیاری بود که در حوزه هنرهای تجسمی فعال هستند و نقش پررنگی در توسعه هنر مشهد ایفا کردهاند. در ادامه گفتوگویی با مدیر نگارخانه «میرک» درباره تعطیلی چند ساله این نمایشگاه و همچنین تأثیرات ایرج خواجوی بر وضعیت هنر استان داشتهایم.
سید محمود ضیایی درباره برگزاری یادبود برای اولین سالگرد زندهیاد ایرج خواجوی گفت: استاد به گردن تمام هنرمندان حق داشت. این هنرمند ادامه داد: استاد خواجوی هم مدرس هنر و هم هنرمند بود. بارزترین ویژگیهای او مردمی بودن، ارتباط نزدیک با هنرمندان و تشویق آنها بود. حتی اگر هنرمندی از نظر معیشتی مشکل داشت به او کمک میکرد تا بتواند هنر خود را ادامه دهد. استاد خواجوی بین هنرمندان بود و همه او را دوست داشتند.
وی دلیل تعطیلی چند ساله نگارخانه «میرک» را نداشتن مدیر و فردی که بتواند این مکان را راهاندازی کند بیان کرد و گفت: ما به دستور محمد حسینزاده، مدیرکل سابق اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان، آن را دوباره راهاندازی کردیم. مسئولان شهرداری برای مبحث کارشناسی مرمت این مکان مراجعه کردند. ردیف بودجهای نیز برای آن در نظر گرفته شد، اما اکنون بودجهای وجود ندارد تا بتوانند به آن اختصاص دهند. اگر این اقدام صورت بگیرد مرمت و تعمیرات اساسی انجام خواهد شد.
مدیر نگارخانه میرک با اشاره به اینکه این مکان برای هنرمندان حس نوستالژیک دارد گفت: اکنون این نگارخانه فعال است و متقاضی برگزاری نمایشگاه نیز زیاد است، اما اگر آثار از کیفیت خوبی برخوردار نباشند نمیتوانیم میزبان هنرمندان باشیم، زیرا اعتبار نگارخانه را پایین میآورد. وی افزود: ما برای این نگارخانه خودمان هزینه میکنیم. اگر بخواهیم منتظر بمانیم تا سازمانهایی مانند اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی به ما بودجه بدهد شاید مدت زیادی منتظر بمانیم.
ضیایی درباره وضعیت هنر و دغدغههای هنرمندان بیان کرد: هنرمندان از نظر اقتصادی با دیگر اقشار جامعه فاصله زیادی دارند. آنها برای ادامه فعالیتشان تمام هزینهها را برعهده میگیرند تا بتوانند به جامعه خدمت کنند. دولت نیز مانند کشورهای اروپایی و آمریکایی چندان نمیتواند به این مسئله ورود کند و بودجهای را در اختیار هنرمندان قرار دهد، زیرا مشکلات فراوانی دارد.
حال آنکه باید از هنرمندان حمایت کند و آثار آنها را به فروش برساند. وی افزود: تمام دنیا عاشق هنر ایرانی هستند و طرفداران زیادی دارد. اگر بتوانیم آثارمان را به آنها بفروشیم تأثیر خوبی بر چرخه اقتصادی ما خواهد گذاشت.
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید با برنامهریزی مدون آثار را انتخاب کند، کارگروهی تشکیل دهد و آنها را به کشورهای عربی و اروپایی ببرد و آنجا ارائه دهد و بفروشد. این کار را میتوان به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی هر استان نیز واگذار کرد تا آثار را انتخاب کنند و در نوبت قرار دهند، سپس در مناسبتهای مختلف با حضور در کشورهای دیگر آنها را به فروش برسانند. هنرمندان ما نمیتوانند آثار خود را به فروش برسانند. یک هنرمند فقط به این فکر میکند که چه اثری خلق کند تا مردم دوست داشته باشند.
وقتی یک اثر هنری فروخته شود آن کار خود را تبلیغ و معرفی میکند و خریداران و علاقهمندان به سراغ هنرمند میآیند. با این کار وظیفه دولت نیز سبکتر میشود. دولت حمایتهایی همچون بیمه هنرمندان، بیمه تکمیلی و هنرکارت از آنها میکند، اما کفایت نمیکند. اینها تنها مُسکن هستند و مشکل هنرمندان را مداوا نمیکنند.